De grote speeltuin in het Wilhelminapark, het Trui van Lier Speelkwartier, krijgt mogelijk een andere indeling met nieuwe speeltoestellen en een ondergrond van rubber en kunstgras in opvallende kleuren om de speelplek leuker te maken voor kinderen in de leeftijd 0-12 jaar. Na de bollen in het talud met de letters TRUI, de hartjesroute en de twee gouden sierpoorten, zou deze opknapbeurt het sluitstuk worden van een groot eerbetoon aan Trui van Lier, die met haar crèche Kindjeshaven 150 joodse kinderen veilig door de oorlog wist te loodsen. Blikvangers in het ontwerp zijn twee reusachtige leeuwinnen die – net als Trui en haar medewerker Jet destijds – waken over de spelende kinderen.

Nee dank je!
De plannen leidden echter tot grote onrust in de buurt. Zo werd op een van de infoborden onder de artist impression met dikke letters geschreven: ‘Nee dank je!’ Bewonersstichting Wilhelminapark bleek niet betrokken bij het ontwerp, zo schreef ze in een bericht aan donateurs. Ze blijkt grote zorgen te hebben over de inpassing in het park (een rijksmonument) en ziet grote risico’s voor de monumentale bomen. De lokale VVD vroeg de wethouder middels schriftelijke vragen om opheldering.

Terug naar de tekentafel
De werkzaamheden zouden maandag 4 maart starten en drie maanden duren. Echter besloot de gemeente na alle ophef tot uitstel en liet ze de infoborden weghalen.
Tijdens een spoedoverleg op aandringen van de stichting heeft de gemeente toegezegd dat de inspraak opnieuw wordt opgestart, nu met álle buurtbewoners. De afdelingen Erfgoed en Welstand gaan kritisch meekijken. Er komen in ieder geval geen ingrepen die mogelijk schade kunnen veroorzaken aan de meer dan 100 jaar oude bomen rondom de speeltuin. Uiteindelijk gaan de werkzaamheden pas van start als álle betrokken partijen akkoord zijn met het ontwerp 2.0 en de wijze van uitvoering.

Inspraak ouders
Hoe kwam het eerste ontwerp tot stand? Michèle van Lier, een nazaat van Trui van Lier, is initiatiefnemer, in nauwe samenwerking met de gemeente Utrecht. Een aantal ouders uit Oost had zich na een oproep aangemeld om tijdens een online bijeenkomst op 13 mei 2024 mee te denken over de nieuwe ‘droomspeeltuin’. Via een appgroep zijn ze daarna op de hoogte gehouden door Bureau Kompan dat tekende voor het ontwerp en de nieuwe speeltoestellen gaat maken.

Meer info over de herinrichting van de speeltuin: projectpagina.

Meer info over Stichting Wilhelminapark en haar donateurs: www.wilhelminapark.com

In de nieuwe podcastserie ‘Oost aan het woord’ gaat presentator Karin van den Boogaert samen met sidekick (en hoofdredacteur van de Oostkrant) Arnoud Wolff in gesprek met bewoners en ondernemers uit Oost. Voor deze aflevering zijn ze op bezoek bij Liber en Mus, bewoners van Huize Pluk, het kraakpand op de Burgemeester Reigerstraat. In een openhartig gesprek vertellen Liber en Mus waarom ze hier hun intrek hebben genomen, hoe ze met acht jonge huisgenoten een woongroep vormen, wat hun idealen zijn en vooral hoe ze willen samenwerken met de buurt. Een podcast met tegengeluid!

Beluister de podcast met Huize Pluk op Spotify Oostkrant.

Wil je meer podcasts over Oost beluisteren? Ga naar onze podcastpagina of check de Spotify Playlist van de Oostkrant.

De heerlijke lucht van versgebakken brood walmt je tegemoet als je het voormalige Pieter Baancentrum binnenstapt. Het oude pand aan de Gansstraat zal pas over een paar jaar ingrijpend verbouwd worden tot een mix van wonen, horeca en cultuur, maar Kay Krijnen van de biologisch bakkerij Lavett heeft zijn ovens al neergezet. Dit is een warme en vooral wakkere bakker!

Ambachtelijk desembrood
De hoek Gansstraat en Oosterspoorbaan werd in de volksmond Het Luie End genoemd: in de gevangenis zitte ze, aan de overkant (Begraafplaats Soestbergen) lègge ze. Maar in de lege panden van het voormalige Pieter Baancentrum brengen nu tientallen ondernemers leven in de brouwerij in wat nu Het Wakkere End heet. “We zitten hier in de voormalige bedrijfskeuken, de oude koelcellen konden we hergebruiken”, vertelt Kay enthousiast. “We moesten vrij plots onze oude locatie op de Eendrachtlaan verlaten, dat was een lastige periode. Daarom ben ik blij dat we hier kunnen doorstarten. Ons concept is onveranderd: ambachtelijk desembrood, gemaakt met duurzame ingrediënten en graan van lokale natuurakkers. Wél hebben we hier meer ruimte om bijvoorbeeld meer broodvarianten en patisserie te maken.”

Doorpakken
Lavett is de voormalige bakkerij van Restaurant Broei aan de Oosterkade, waar Kay enige tijd heeft gewerkt. “Ik kon de bakkerij overnemen en ben meer lokale winkels en horeca gaan beleveren, zoals Kaffeetarie en restaurant Feu van horecaondernemer Jeffrey de Vries. Samen hebben we plannen om nog vóór de zomer in de westvleugel van deze oude, monumentale gevangenis (uit 1895) door te pakken met een mix van bakkerij, bakkerswinkel, koffiebar en restaurant. We willen er een gezellige, groene plek voor de buurt maken, waar je straks – lekker in het zonnetje – kunt genieten van vers brood, koffie en culinaire gerechten. Oost is dan van harte welkom!”

Na bijna een halve eeuw bomen te hebben ‘gefluisterd’, gaat de Utrechtse bomenburgemeester Frank van den Brink met pensioen. Als afscheidscadeau mocht hij een Zelkova serrata planten in zijn geliefde Wilhelminapark. Frank, officieel boomtechnisch adviseur, is een bekende in Oost. Zo zette hij zich jarenlang in om de doodzieke Bruine beuk (in de volksmond: Rode beuk) bij het Rosarium in leven te houden. “Door bomen goed te verzorgen en te monitoren, kunnen we in de stad onnodige kap voorkomen.”

Bomen van levensbelang
Frank kreeg de eretitel ‘bomenburgemeester’ bij zijn 25-jarig jubileum van toenmalig wethouder Jan van Zanen. Een blijk van waardering voor zijn toewijding aan de ongeveer 160.000 bomen die Utrecht rijk is. “De stad is het belang van bomen steeds meer gaan inzien,” vertelt Frank. “Ze zorgen voor zuurstof, vangen fijnstof af, geven schaduw en zijn een thuis voor vogels. Maar bovenal dragen ze bij aan het buurtgevoel. Bewoners zijn gehecht aan hun oude bomen, zoals we zagen bij de Bruine beuk.”

Samenwerking met bewoners
Dat hij een ‘eigen’ boom in het Wilhelminapark mag planten, is geen toeval. “We werken al lang samen met de bewoners en parkliefhebbers. Zo kon de gemeente in de jaren 80 dankzij donaties betere bomen aanschaffen. Tegenwoordig helpt Stichting Wilhelminapark (opgericht in 1992) met extra geld zodat we meer volwassen bomen kunnen planten in plaats van de standaard jonge, iele boompjes. Dat draagt sneller bij aan een mooi parkbeeld. Door goede samenwerking met de bewoners kunnen we de twee honderd oude reuzen in het park, sommige meer dan 125 jaar oud, extra aandacht geven.”

Wees zuinig op bomen!
Na zijn laatste – volgens de aanwezige collega’s ook zijn eerste – grondverzet kijkt Frank tevreden naar zijn Zelkova serrata. Heeft hij nog een wijze raad? “Kijk, deze boom krijgt op deze plek alle ruimte en verzorging om uit te groeien tot een monument. Maar in onze snel groeiende stad is amper plek voor nieuwe bomen. En de bestaande staan onder druk. Daarom moeten we zuinig zijn op onze bomen. Vroeger was het devies bij twijfel over de veiligheid: direct kappen. Nu kijken we met geavanceerde apparatuur en veel kennis en ervaring hoe we de gezondheid en veiligheid van bomen kunnen verbeteren. Het is een razend boeiend vak geworden! En als ik om me heen kijk zie ik betrokken en goed opgeleide collega’s. Wat dat betreft blijven de bomen in goede handen.”