Auteursarchief: Oostkrant

Japans bloemschikken

In Japan is bloemschikken een verfijnde kunstvorm die bekend staat als ikebana, ‘levende bloemen’ in het Japans. Greet Snoodijk is al jarenlang een toegewijde beoefenaar van deze kunst. Ze heeft zelfs de tweede graad behaald in de Sogetsu Branch, een officiële Japanse rang. Nu ze met pensioen is en meer tijd heeft, wil ze haar kennis en vaardigheden graag delen via workshops, lessen en demonstraties.

Compositie vol levenskracht
Greet heeft een atelier in haar huis aan de Willem de Zwijgerstraat. Haar liefde voor bloemen begon al op jonge leeftijd. “Als tiener werkte ik elke zaterdag bij een bloemist, waar ik kleine vaasjes met bloemen mocht schikken. Geweldig vond ik dat!” Later volgde ze een ikebana-cursus en sindsdien is het een fijne hobby geworden. “Ikebana is een oefening in aandacht”, legt ze uit. “Rust, ruimte, ritme, diepte en eenvoud staan centraal – typisch Japanse waarden. Het vergt jarenlange ervaring om bloemen en bladeren te schikken tot een uitgebalanceerde compositie vol levenskracht. In het Japans betekent ikebana dan ook: geef bloemen een tweede leven.”

Het begint met filosofie en wijsheid
Ikebana heeft een rijke geschiedenis die 1500 jaar teruggaat. In Japanse tempels offerden mensen rijst aan Boeddha, vaak met een vers geplukte bloem. Om de bloemen langer mooi te houden, plaatsten ze het offer in een schaal met water. Het zo mooi mogelijk opmaken van schaal en bloemen groeide geleidelijk uit tot een zeer verfijnde kunstvorm, die in Japan nog altijd door alle rangen en standen wordt beoefend. “Elke compositie begint met een filosofische gedachte of een eeuwenoude wijsheid. Bij ikebana gaat het vooral om aandachtig kijken en aanvoelen hoe je bloemen, bladeren en takken kan schikken om het ‘offer’ maximale levenskracht te geven.”

Maak kennis
Op zaterdag 22 februari zijn er twee workshops ter kennismaking: 10:00 – 12:30 uur en 13:30 – 16:00 uur. De eerstvolgende cursus voor beginners (zes woensdagmiddagen van 13:30 tot 16:00 uur) start woensdag 5 maart.
Meer info: https://ikebana-art.nl/ of mail.

Ikebanist Greet Snoodijk – foto: Arnoud Wolff

Buitenkamer kleurt blauw

In het monumentale pand aan de Oostbroekselaan van De Buitenkamer kun je in de hele maand februari workshops volgen waarin de (blauwe) kleur indigo centraal staat. Bijvoorbeeld: hoe maak je indigo uit natuurlijke materialen met de eeuwenoude Japanse Shibori techniek? En hoe fleur je (oude) stoffen en kleding op met de eveneens Japanse Sashiko techniek? Daarnaast is er een workshop ‘Jouw Blue Zone’ waarin je de geheimen ontrafelt van de unieke regio’s in de wereld waar mensen opvallend lang vitaal blijven en heel oud worden, de zogenaamde blue zones. Hoe kun je je eigen leven ‘blauw’ kleuren?

Elke workshop wordt meerdere keren in de betreffende week gegeven, sommige in de ochtend, andere in de middag. Je kunt dus een voor jou geschikte datum en dagdeel kiezen. Kosten: €15 per workshop (maximaal tien deelnemers). Neem je eigen stof en/of kleding mee om te bewerken. Klik hier voor meer info en aanmelden.

Indigo Verven & Shibori/Tie-dye
Data: 3, 4, 5 of 6 februari
Wol en stof indigo verven op traditionele Japanse wijze.

Sashiko & Visible Mending
Data: 10, 11, 12 of 13 februari
Kleding herstellen met indigo garens en spijkerstof.

Monoprint & Stempelen
Data: 17, 18, 19 of 20 februari
Kleding stempelen en zeefdrukken met natuurlijke materialen.

Jouw Blue Zone
Data: 06, 14 of 19 februari
Leer de geheimen van een lang en duurzaam leven.

Over De Buitenkamer
Uit je hoofd, in je hart en met je handen’ is de missie van Annette van Herk en Sandra Muijs, initiatiefnemers van De Buitenkamer. In het monumentale pand van de vroegere Veeartsenij opleiding aan de Oostbroekselaan, een eeuwenoude dijkweg, organiseren ze het hele jaar door workshops. Je leert er werken met natuurlijke materialen en ingrediënten uit de nabijgelegen moestuin. De Buitenkamer is daardoor een plek voor wie wil loskomen van computer, telefoon en dagelijkse hectiek. Minder bovenkamer, meer buitenkamer. In dit goed verscholen, groene buitengebied van Oost gaat dat (bijna) vanzelf.
Meer info: www.debuitenkamer-utrecht.nl

Kleding herstellen met de traditionele Japanse sashiko-techniek

Wijkgedicht van Oost

Als je aan Oost denkt, welk woord komt dan bij je op? Op een koude maar sfeervolle winteravond kregen deelnemers aan de Lichtjestocht deze vraag voorgeschoteld, een idee van de wijkcoöperatie Oost Voor Elkaar. En dat gaf hele spontane, hartverwarmende ingevingen! Brigida, van het gelijknamige kaartenwinkeltje op de Jan van Scorelstraat, maakte vervolgens van de woorden een gedicht met de titel ‘Verbondenheid in Oost’. “Ons idee is dat het hier niet bij blijft. We willen graag dat het gedicht verder groeit met nieuwe woorden en gedachten die bewoners in Oost verbindt. Wie daarvoor ideeën heeft kan ons mailen.”

VERBONDENHEID IN OOST

We noemen het ons dorp in de stad
Niet ver van West vandaan
De Dom kijkt ons aan
Ziet heel de wereld in de Campus studeren
Mag ik blijven, een heel leven lang in Oost
Waar vind je dat?

Veel Parken zijn hier, Groen in alle hoeken
Van Kromme Rijn tot Willa! In ‘t Wilhelminapark
Hondenplezier, Rhijnauwen om de hoek
Sport en spel bij Kampong en scouting, ‘hup Utereg!’
En zwemmen waar het maar kan
Hoe vind je dat?

Het kan, gezellig bij elkaar binnenlopen
Daar waar borrels en kaneelknopen zijn
Je kunt veilig over straat in gastvrije buurten
Vreedzaam en noaberschap, da’s ook Oost
Die saamhorigheid zorgt voor sfeer
Wanneer vind je dat?

Het is fijn wonen in Oost
Filosofisch, de geschiedenis nabij
Monumentaal, van Abstede, kerk tot singel
Veel scholen en verhalen die we delen
Blijven leren kan hier overal
Hoe goed is dat!

Stijlvol, duur en een tikkeltje elitair
Maar ook gemoedelijk en zeker divers
Rijk aan liefde, ’t is altijd heerlijk thuiskomen
Noem het verbondenheid, men is hier betrokken
In Oost maak en blijf je vrienden
Waar vind je dat?


Sjiek!

Tijdens de Lichtjestocht 2024 mochten deelnemers hun favoriete ‘Oost-woord’ noteren, een idee van Marijke, Brigida en Anja (vlnr).

Holocaust Memorial

Zondag 26 januari was er om 12.00 uur een korte herdenking bij het Utrechtse Namenmonument bij het Spoorwegmuseum in verband met Holocaust Memorial Day een dag later. In andere Nederlandse steden is zo’n herdenking inmiddels traditie, in Utrecht een primeur. Het Utrechtse initiatief kwam vanuit een groep betrokken bewoners waaronder Jim Terlingen, onderzoeker en schrijver van het boek over de Joodse Raad in Utrecht en Doete Regts die een inleidende toespraak hield. Daarna konden aanwezigen een steentje of bloemetje leggen bij het monument.

Over Holocaust Memorial Day
Holocaust Memorial Day is op 1 november 2005 ingesteld door de Verenigde Naties (resolutie nr 60/7). Op deze dag, 27 januari, worden wereldwijd de slachtoffers van de holocaust herdacht. De resolutie spoort landen aan om educatieve programma’s voor jongeren te ontwikkelen zodat de holocaust niet wordt vergeten en genocide in de toekomst voorkomen wordt. Waarom koos men de datum 27 januari? Op 27 januari 1945 werd concentratie- en vernietigingskamp Auschwitz door de geallieerden bevrijd. Het kampencomplex bij Auschwitz was de grootste in zijn soort. De nazi’s vermoordden alleen in dit kamp al tijdens de Tweede Wereldoorlog meer dan een miljoen joden, roma en sinti. 

Het Utrechtse Namenmonument op het plein voor het Spoorwegmuseum, het oude Maliebaanstation. Op de gedenkmuur staan de namen van ruim 1.200 Utrechtse Joodse slachtoffers van het nazi-regiem, het merendeel gedeporteerd vanaf dit station. Voor de muur staat een bronzen sjofar (ramshoorn, symbool van de hoop) gedragen door tien joodse mannen (de minjan), gemaakt door beeldhouwer Amiran Djanashvili.

Bodemtest Wilhelminapark

Stichting Wilhelminapark heeft – met instemming van de gemeente – recentelijk de bodem van de grote speelweide laten testen. Dit onderzoek richt zich op bodemverdichting, het inklinken van de grond als gevolg van grote evenementen, een onderwerp dat centraal stond in de rechtszaak in 2022. Die rechtszaak leidde tot het aflasten van het Bierfestival en andere evenementen. Nu de gemeente nieuwe regels heeft opgesteld (zie: Locatieprofiel Wilhelminapark), zijn evenementen tot 7.500 bezoekers weer toegestaan. De stichting vreest voor verdere bodemverdichting en de gevolgen daarvan voor de meer dan honderd jaar oude bomen rondom het veld. Ze wil daarom graag weten: heeft de bodem zich sinds 2022 hersteld? Resultaten van het onderzoek worden in de loop van februari verwacht.

Wat is de draagkracht van het park?
In een nieuwsbrief aan donateurs geeft de stichting toelichting: “We willen duidelijkheid krijgen over de draagkracht van het park bij belasting door evenementen. Na een periode van tweeënhalf jaar zonder grote evenementen willen we weten of de bodem zich heeft hersteld en, zo ja, in welke mate. We maken ons zorgen over de mogelijke schade die zwaar materieel en grote bezoekersaantallen kunnen veroorzaken. Bodemverdichting vormt een ernstige bedreiging voor het bodemleven, de waterhuishouding en de gezondheid van bomen en planten in het park. Dit is extra zorgwekkend gezien de status van het park als rijksmonument. Actuele informatie over de staat van de bodem is essentieel voor ons werk. We blijven daarom vergunningaanvragen voor evenementen nauwgezet volgen en, waar nodig, aanvechten om ons park te beschermen.”

Onderzoeker test de veerkracht van de bodem – foto: Hanny Sliepen
Regenwater dat nauwelijks meer de grond insijpelt duidt op bodemverdichting
Oorzaak van bodemverdichting: inzet van zwaar materieel (vrachtwagens, podia en tenten) tijdens grote evenementen op de speelweide

Naam in ere hersteld

De oorspronkelijke raamschildering Schröder & Rietveld Architect is in ere hersteld! Achterkleindochter en kunstenaar Leone Schröder bracht de oude reclame met strakke hand aan op het raam van wat vroeger de werkkamer was van Truus Schröder en Gerrit Rietveld. De directe aanleiding voor dit eerbetoon was een oude foto uit 1925 die Natalie Dubois en Jessica van Geel ontdekten tijdens hun archiefonderzoek voor de (vuistdikke) biografie van het beroemde en inmiddels honderd jaar oude huis aan de Prins Hendriklaan.

Erkenning voor Truus
Natalie en Jessica leggen het belang uit van deze foto: “Het is 1925 en het huis is net klaar. De reclame in de linkerbovenhoek laat zien dat Truus en Gerrit sámen het architectenbureau vormden. Decennialang werd Truus beschouwd als slechts opdrachtgever en muze van Gerrit, maar de foto, gecombineerd met informatie uit oude correspondentie en blauwdrukken (met de handtekening van Truus), bevestigen dat haar creatieve ideeën en betrokkenheid bij zowel dit bijzondere huis als latere bouwprojecten van groot belang waren. Ze waren meer dan alleen liefdespartners! Door de oude raamschildering in ere te herstellen, geven we Truus de zakelijke erkenning die ze verdient.”

Zie ook: Het Rietveld Schröderhuis

De oorspronkelijke raamschildering Schröder & Rietveld Architect is in ere hersteld – foto: Arnoud Wolff
De bedrijfsnaam op het zijraam aan de kant van de Prins Hendriklaan. Dit is een uitsnede van de ontdekte foto uit 1925. Dit laat zien dat Truus Schröder en Gerrit Rietveld samen een architectenbureau hadden en dat de rol van Truus Schröder groter is dan lange tijd gedacht.
Foto: Centraal Museum Utrecht / Rietveld Schröderarchief @Pictoright
Beeldend kunstenaar Leone Schröder, achterkleindochter van Truus Schröder, reconstrueert de oorspronkelijke bedrijfsnaam op het raam van het toenmalige atelier – foto: Tessa de Geus
Natalie Dubois en Jessica van Geel schreven een lijvig naslagwerk over het 100-jarige Rietveld Schröderhuis

Stadion Galgenwaard

In de crisisjaren 30 van de vorige eeuw telde Utrecht 40.000 werklozen op een bevolking van 160.000. Daarom kwam de overheid met werkverschaffing, grote publieke projecten zoals de bouw van een stadion. Op de grond van de hofstede De Groote Kuil gingen honderden (ongeschoolde) arbeiders aan de slag. Het resultaat was een stadion met 10.000 zitplaatsen rondom een wielerbaan met op het middenterrein een voetbalveld. Burgemeester Ter Pelkwijk opende Galgenwaard op 21 mei 1936 officieel. Het stadion zat bomvol, mensen waren met overvolle trams gekomen om het nieuwe icoon van de stad te bewonderen.

Sloop door supporters
De lokale voetbalclub Hercules en DOS speelden er hun thuiswedstrijden. In 1958 werd DOS zelfs landskampioen. Zomer kwam het publiek voor wielerspektakel, destijds een populair tijdsverdrijf. Zo vestigde de legendarische stayer Cees Stam in 1974 hier het werelduurrecord stayeren (bijna 83 km achter de derny). In 1970 gingen de profclubs DOS, Elinkwijk en Velox op in FC Utrecht. In de jaren 70 kwam echter ook het voetbalvandalisme op waartegen de Galgenwaard o.a. vanwege de wielerbaan niet tegen bestand was. Nieuwbouw werd noodzakelijk om de veiligheid van spelers en supporters te garanderen. Op 20 april 1981 speelde FC Utrecht de laatste wedstrijd tegen PSV (0-0) waarna de supporters alvast met de sloop van het oude stadion begonnen … Sinds het seizoen 1982/83 speelt FC Utrecht in de nieuwe Galgenwaard.

Stadion Galgenwaard in 1936. Nieuwe Kromhoutkazerne is nog niet gebouwd, rechtsboven is het natuurzwembad in de Kromme Rijn nog te zien. Linksboven is de Schildersbuurt nog deels tuindersgrond, linksonder is de Krommerijnwijk nog niet gebouwd. – Het Utrechts Archief
Bouw hoofdtribune in 1935 – Het Utrechts Archief
Opening door burgemeester Ter Pelkwijk 21 mei 1936 – Het Utrechts Archief
Supporters ‘helpen’ met de sloop na de wedstrijd FCU-PSV (0-0) op 20 april 1981 – Het Utrechts Archief

Banksie in Oost

Op de Instagrampagina @utrechtse-bankjes van alter ego Banksie vind je bijna 200 foto’s van (lege) bankjes, vooral in Wittevrouwen, maar steeds vaker ook in Oost. Zoals de recente foto van het ‘kinki’ bankje op de Nachtegaalstraat. Het maakt ons nieuwsgierig: waarom Banksie?

Geen bankje hetzelfde
“Het is niet m’n echte naam, maar een knipoog naar Banksy, de beroemde streetartist,” zegt Banksie glimlachend als we hem spreken in het koffietentje 30ML, vlakbij z’n recente ‘kinki’ instapost. “Fotograferen is mijn werk, maar tijdens corona begon ik als ontspanning bankjes te fotograferen met mijn telefoon. Van mijn werk weer even een hobby maken. Bankjes lijken alledaags, maar als je erop let, zie je hoe verschillend ze zijn wat betreft vorm, kleur, gebruik, staat van onderhoud en vooral wat er omheen ligt en groeit. Ze vertellen daardoor veel over de bewoner. Ik fotografeer bankjes daarom juist zónder mensen erop. Dat laat ruimte voor verbeelding.”

Plek waar geleefd wordt
“In mijn eigen buurtje Wittevrouwen zijn de woningen klein, vaak zonder tuin, daarom hebben veel bewoners een bankje buiten staan. Voor deze hobby hoef ik niet ver te lopen. Maar steeds vaker wandel ik door Oost en zie eenzelfde straatbeeld met veel bankjes. Ook hier dragen ze bij aan het buurtgevoel. Mensen rusten er uit, genieten van het zonnetje, eten, drinken, denken na, maken contact met buren en voorbijgangers. Kinderen en huisdieren gebruiken ze als speeltoestel. Bankjes zijn plekken waar geleefd wordt, en dát laat Banksie zien. Zo’n instagrampagina vol bankjes is gewoon mooi man!”

[i] Instagram @utrechtse-bankjes

Het kinki bankje op de Nachtegaalstraat – foto: @Banksie

Live muziek Podium Oost

Het culturele centrum Podium Oost zoekt muzikale talenten voor Est à Fête, een middag met live muziek voor en door de buurt. Woon je in Oost en speel je in een band of ensemble, of treed je weleens op als singer-songwriter of (klassiek) solist? Dan ben je meer dan welkom om het podium te betreden voor een (kort) optreden.

Mix van muziekstijlen
Mede-organisator Sven Ras, zelf muzikant, wil een afwisselend programma samenstellen. “Pop, jazz, blues, folk, latin of klassiek, het genre maakt ons weinig uit, we streven naar een leuke mix, zowel qua muziek als publiek. Jong en oud, ouwe rockers en liefhebbers van kamermuziek, heel Oost is welkom! Omdat zowel artiesten als publiek uit eigen wijk komen, krijgen we een gezellige, ongedwongen sfeer. Wij zorgen dat podium, geluid en licht goed geregeld zijn en dat de bar soepel draait. Ons idee is om zo’n muzikale middag meerdere keren per jaar te organiseren met steeds nieuwe acts, vandaar de naam: Est à Fête, muzikanten die het estafettestokje doorgeven aan bevriende muzikanten in Oost.”

Aanmelden
Bands, ensembles, singer-songwriters en (klassiek) solisten uit Oost kunnen zich per mail bij Sven aanmelden. Ook tips over andere (verborgen) muzikale talenten in onze wijk zijn meer dan welkom. En uiteraard wil Est à Fête vooral ook het publiek uit Oost een leuke en afwisselende middag bieden, dus kom zondag 11 mei naar Podium Oost!

Datum: zondag 11 mei
Tijd: 13:30 – 17:00 uur
Toegang: €5,= p.p.
Locatie: Oudwijkerdwarsstraat 148

Gezocht: superpuzzelaar

Schrijver Paul Bersee uit Rijnsweerd werkt aan een nieuwe roman, waarin de hoofdpersoon een bijzondere uitdaging op zijn bucketlist heeft staan: het maken van de puzzel “De Tuin der Lusten” met maar liefst 9.000 stukjes – zo groot dat je er een hele eettafel voor nodig hebt. “Zelf vind ik een puzzel van 1.000 stukjes al een flinke uitdaging, laat staan zo’n monsterpuzzel,” vertelt Paul. “Om me echt in te kunnen leven in mijn hoofdpersoon, ben ik op zoek naar iemand in Oost die niet terugdeinst voor duizenden puzzelstukjes, een echte superpuzzelaar! Ik wil graag weten hoe je zo’n megaklus aanpakt, waar je thuis de ruimte vindt om zo’n gigantische puzzel neer te leggen, en hoe je (mentaal) omgaat met bijvoorbeeld 250 bijna identieke stukjes blauwe lucht die op je tafel liggen …”

Ben je zo’n fanatieke puzzelaar, of ken je er een in Oost? Laat Paul weten via redactie@oostkrant.com

Schrijver Paul Bersee beperkt zich tot puzzels van duizend stukjes – foto: Arnoud Wolff