Auteursarchief: Oostkrant

Rietveldhof mag aan tafel

In het Rietveldhof, het wooncomplex achter het Rietveldhuis, staat een nieuwe picknicktafel. De achthoekige tafel is ontworpen door een van de bewoners en gemaakt door Haaks Hout van een oude zomereik uit de collectie van Tafelboom. Echt Utregs hout dus. Je kunt met en zonder rolstoel aanschuiven, wel zo gezellig! Het hele hof is op initiatief van bewoners opgeknapt met meer groen, nieuwe speeltoestellen en nu dus ook een tafel voor het hof. Het zonnetje brak even door de wolken en dat zorgde voor lachende gezichten bij de bewonersgroep. Hier zit je goed!

Bijzondere stemlokalen

Het feest van de democratie is in volle gang, ook in Oost. Vanwege corona zijn er bij deze verkiezingen nieuwe stemlocaties, waaronder De Wilg, het Spoorwegmuseum, het paviljoen van Kampong Cricket en de begraafplaatsen Kovelswade en St. Barbara. We kunnen dus stemmen tussen de treinen, zerken, muzen en wickets. Voor elk wat wils, en een extra reden om te gaan stemmen!

Ons boekenweekgeschenk

De Boekenweek zou nu in volle gang zijn, maar is uitgesteld, hopende dat boekwinkels later dit jaar weer open mogen. Daarom nu ook nog geen boekenweekgeschenk. Om de boeken, en vooral het lezen, deze week tóch nog een zetje te geven, hebben we 17 minibiebs in Oost een exemplaar van ons jubileumboek OOST geschonken. Veel leesplezier! (En wat een prachtige minibiebs hebben we toch!)

Familie de Kroon

Tot 2017 bestierde familie de Kroon een drukke buurtwinkel op de hoek van het Hobbemaplein. Daarna begonnen Driss en Hassan in het pand een inmiddels ook goedlopende buurtsuper onder de naam Olijfje. Henk, Karin en dochter Ymkje de Kroon wonen in gemeente De Bilt. We informeerden hoe het met ze gaat nu ze niet meer elke dag naar de winkel hoeven:

Onze laatste winkeldag was op 16 mei 2017. Daarmee kwam een eind aan bijna 59 jaar hard en met veel plezier werken door twee generaties de Kroon. Vooral de laatste maanden moesten we veel regelen: de schappen goed gevuld houden (met name de dagelijkse verse waar), de cont(r)acten met leveranciers opzeggen en de opvolging door Olijfje voorbereiden.

Daarna volgde het grote lege gat, niet dus!

Pa de Kroon sr. zat inmiddels in verpleeghuis Swellengrebel, dus die kreeg vaker visite. Henk kon ook van de rest van de familie wat mantelzorg overnemen. Pa overleed uiteindelijk op 12 februari 2018.

We wilden graag een blindegeleidehondpup opvoeden, maar die beestjes mogen zo weinig, dat we maar een hond voor onszelf hebben aangeschaft. In maart 2018 hebben we Kyra bij de fokker opgehaald. Henk loopt vroeg in de ochtend en laat in de avond, Karin eind van de ochtend en dochter Ymkje na schooltijd. We maken met Kyra lange wandelingen, dus van corona-kilo’s hebben wij geen last 🙂 Tijdens het uitlaten komen we op Houdringe regelmatig klanten tegen die daar met gezin of hond ook aan de wandel zijn, heel gezellig.

Karin begeleidt activiteiten bij verzorgingshuis Weltevreden. Op vrije dagen helpt Ymkje daar ook. Henk is koster in de Dorpskerk, maar dat alles ligt nu even stil vanwege corona. Tot die tijd doet Henk klusjes voor zijn zus Wopkje die het aandurfde om in deze tijd een winkel in Gouda te beginnen (geen levensmiddelen). Ymkje zit nu in de tweede klas van Het Nieuwe Lyceum in Bilthoven en heeft het erg naar haar zin. Nu Karin en Henk hele dagen thuis zijn, hoeft ze niet eenzaam thuis te leren.

Dat klanten ons niet vergeten zijn, blijkt bijvoorbeeld uit de vele app-berichtjes, kerstkaarten en verjaardagskaarten voor Ymkje. Ook mogen we elk jaar met Kerst vers gebakken koekjes ophalen bij een klant die voorheen met haar koekjes naar de winkel kwam. Via de digitale nieuwsbrieven van de Wilhelmina- en Aloysiuskerk blijven we op de hoogte van wat er speelt in de buurt. Bij het afscheid van de winkel kregen we van klanten een goed gevulde envelop. Daarvan hebben we de achtertuin laten opknappen. Onze hond, de vogels, egels én wijzelf genieten daar nog elke dag van.

Hartelijke groet van familie de Kroon, en wie weet, zien we elkaar in Oost of de Bilt!

Opgraving in Oudwijk

De Oudwijkerdwarsstraat langs Podium Oost ligt open. De gemeente vervangt de riolering om de straat vervolgens opnieuw in te richten. Tijdens het graven stuitte de aannemer op restanten van een oude nederzetting, vermoedelijk uit zevende eeuw. Toen meanderde daar de Kromme Rijn en vestigden boeren zich op de vruchtbare oevers.

Oude munten
De stadsarcheologen hebben de fundamenten van oude boerderijen bloot gelegd. De gaten van de steunpalen zijn nog te zien. Bijzonder is de vondst van een afvalput, omdat daarin veel spullen liggen die iets vertellen over de activiteiten daar. Barnsteen, kookpotten, voorraadpotten en ook ronde gewichten (donuts genoemd) voor weefgetouwen. Dat duidt op handel en nijverheid, mede ook door de vondst van relatief veel muntjes zoals zilveren sceatta’s en koperen tremisses. Zo blijkt maar weer, Oost is gebouwd op de fundamenten van hoveniers, ambachtslieden en handelaren.

Eerder werd tijdens graafwerkzaamheden een skelet gevonden, volgens een archeoloog 300 jaar oud. Dat leidt ie af uit de kop van een pijp die er naast lag. Detail: het rechterbovenbeen ontbreekt. Deze (allereerste) ‘Oostmens’ is uitgegraven en naar een specialist gebracht voor nader onderzoek. Eindstation zal het Utrechts Archeologisch Depot zijn. Zo eindig je na 300 jaar (goed verstopt) tóch nog buiten je geliefde Oost …

Op het Jeugdjournaal
Het Jeugdjournaal kwam op bezoek om de opgegraven schatten met eigen camera te aanschouwen. Bekijk het mooie filmpje dat ze later die dag op tv uitzonden.

Uitleg door de stadsarcheologen over de vondsten in de Oudwijkerdwarsstraat – Arnoud Wolff
Skelet gevonden

De Rode Beuk in plakjes

Op 11 februari 2020 werd de doodziek bruine beuk (bijnaam: de Rode Beuk) gekapt. De monumentale boom die 177 jaar fier tussen de Emmalaan en het Wilhelminapark stond, was uitgegroeid tot dé boom van Oost. Een jonger exemplaar heeft het gat gevuld en is inmiddels geworteld in de buurt. Maar, waar is de oude beuk gebleven?

Naar de Tafelboom
Wel, die is destijds afgevoerd naar houtbewerker Tafelboom die meubels en gebruiksvoorwerpen maakt van gekapte Utrechtse bomen. De beuk is de afgelopen maanden in 8 cm dikke plakken gezaagd en vorige week te drogen gelegd op het achtererf van restaurant LE:EN op Rotsoord. De planken liggen netjes op volgorde met rechts de onderkant van de stam.

Twee jaar drogen
Volgens Egbert van Tafelboom weegt het hele pakket negen ton en was er een speciaal zaagblad nodig om de beuk te slicen. “Wel tof dat we zo’n gigantisch pakket hout op deze plek kunnen laten drogen, anders zou de beuk ergens op een industrieterrein ver buiten de stad gestald worden. Hij is nog onder ons. Het drogen gaat overigens twee jaar duren, dus fijn dat LE:EN hieraan meewerkt.”

Plannen voor en met de buurt
Wat er daarna met het hout gaat gebeuren is nog ongewis. De gemeente Utrecht en Stichting Wilhelminapark zullen daar tegen die tijd samen met Tafelboom een plan voor maken. Volgens Michiel Angenent van de stichting liggen alle opties open, hoewel onwaarschijnlijk dat het hout een functie in de buitenlucht krijgt: “Als we er bijvoorbeeld bankjes van zouden maken voor in het park, een veel geopperde bestemming, dan rot het hout binnen een paar jaar weg. Dat zou zonde zijn. In de loop van volgend jaar gaan we plannen maken, in samenspraak met de buurt en de stad.”

Afwachten dus, maar we weten in ieder geval dat de Rode Beuk voorlopig op een rustig en droog plekje ligt, niet ver van Oost.

De Rode Beuk in goede tijden

Buurten bakt ze bruin

Feest vandaag bij Buurten in Oost. Even de stress van de horecasluiting en lockdown vergeten en lekker poffertjes bakken voor de buurt. De grote glimlach van de bakkers – ondanks het pestpokkeweer – werkte als een magneet. Vanaf het begin stonden de kinderen in de rij. Precies wat eigenaar Erik Derksen voor ogen had: “Onze medewerkers hebben zich de afgelopen maanden ingezet voor diverse bedrijven en instanties om toch wat centjes te kunnen verdienen. Maar we wilden graag weer iets samen doen, iets wat echt bij onze gastvrijheid past. En voor de buurt. Zo kwamen we op het idee van de pop-up poffertjeskraam. Brengt toch nog een beetje sfeer in deze lastige tijd. In eerste instantie woensdag en donderdag vanaf 11:30 tot 16:00 uur. Als de loop erin zit kijken we of we doorgaan, misschien ook in de weekenden. Voor gezinnen met jonge kinderen een leuk uitje, voor thuiswerkers een lokkertje om de benen te strekken en voor onszelf weer even contact met vaste klanten. Hopelijk geniet Oost ervan!”

Foto: poffertjes bakken voor de buurt – Arnoud Wolff

Oostboek voor Sharon

Het Oostboek wordt in de hoogste kringen gelezen, tot aan de burgemeester toe! En hoe kun je Oost beter leren kennen, dan ons jubileumboek te lezen? Zeker nu wijkbezoeken door de corona-maatregelen niet mogelijk zijn, is het Oostboek een uitkomst. Sharon liet ons weten blij te zijn met het boek: “Veel dank voor het mooie boek. Het ziet er professioneel uit. Leerzaam voor een beginnend burgemeester.”

Meer vrije plakplaatsen

Ellen Bijsterbosch woont in Oost en is raadslid voor D66. Ze maakt zich sterk voor de culturele sector die in het in deze lockdown zwaar heeft. Haar oog viel op een gemeentelijke lijst met zogenaamde vrije plakplaatsen. Dat zijn grote borden of gevels waarop je affiches mag plekken om buurtgenoten te informeren. Ze worden veel gebruikt door culturele en maatschappelijke organisaties. Opvallend: op deze gemeentelijke lijst staat geen officiële plakplaats in Oost.

Ellen: “De gemeente is tegen het wildplakken van affiches en stickers om verloedering van de stad tegen te gaan. Prima natuurlijk, maar ze moet dan wel voldoende plekken aanwijzen waar je wél je boodschap kan verkondigen. Ook als je een initiatief voor de buurt hebt, of wilt protesteren. Het gaat om vrije meningsuiting. Je kunt zeggen: hebben we daar tegenwoordig geen sociale media voor? Ja, maar facebook en twitter etc zijn commerciële platforms, net als het infobord van de Appie. Die halen eraf wat hen niet aanstaat.”

Op de zijgevel van koffiehuis Broodnodig aan de Burgemeester Reigerstraat hangen veel affiches, is dat dan geen vrije plakplaats? “Deze plek staat niet op de gemeentelijke lijst. Ik heb de wethouder gevraagd uit te zoeken of dit een officiële plakplaats is, of is geweest. Hoe dan ook, de rechter heeft ooit bepaald dat er per tienduizend inwoners minimaal één vrije plakplaats moet zijn. Dat betekent: twee of drie in Oost erbij. De vraag is dan: waar? Als bewoners tips voor locaties hebben, hoor ik die graag. In de hoofdstad hebben ze losse reclamezuilen voor dit doel, zou dat bij ons ook een mogelijkheid zijn?”

Foto: Raadslid Ellen Bijsterbosch wil meer vrije plakplaatsen, ook in Oost – Arnoud Wolff

Gedicht Abstederdijk

Op de zijmuur van de voormalige katholieke Sint-Catharina Meisjesschool staat een gedicht: Abstederdijk. Eeuwenlang een straat vol bedrijvigheid (meer dan 60 winkels en werkplaatsen!) en dagelijks veel volk op de been. Met dank aan mijnheer pastoor die aanspoorde tot kinderrijke gezinnen. De laatste jaren is de ‘dijk’ meer een gezellige woonstraat, de bedrijvigheid is verdwenen. Het gedicht is een ode aan de saamhorigheid en een geliefde bewoner in het bijzonder: Mirjam van Bommel, 53 jaar, huisarts, in 2015 plots overleden, een echte verbinder in de buurt. Een groep buurtgenoten vatte het plan op om haar op deze wijze voor eeuwig te herdenken. Stadsdichter Ingmar Heytze tekende voor de woorden, schilder Jos Peeters zette het met vaste hand op de muur.

Maker: Jos Peeters @2015
Locatie: Abstederdijk 26

Abstederdijk

Je zult hier maar wonen, onder elkaar,
aan een dijk van zoveel eeuwen,
minstroom, oude landerijen.


Alles stroomt hier langs, behalve wij,
wij blijven hier en zorgen voor elkaar,
verbonden als buren, of beter: als vrienden.


Wie leeft beweegt en gaat voorbij, maar
nu je hier staat en dit leest, zweeft er
een glimlach door de straat.


Die is van mij.

Jos Peeters aan het werk – foto: initiatiefgroep Abstederdijk