De Nachtegaalsteeg wordt al in zeventiende-eeuwse bronnen genoemd als verbinding tussen de Wittevrouwenpoort en de in 1637 aangelegde Maliebaan. Het landelijke weggetje dankte zijn naam aan ‘dat gevogelte die sig in de maant mei en juni laat horen’. Op de hoek met de huidige Kerkstraat stond ook een herberg met de naam ‘De Nachtegaaltjens’.

Straat verbreed
In 1869 werd de naam Nachtegaalsteeg gewijzigd in Nachtegaalstraat, het verkeer was in de groeiende stad toen al sterk toegenomen. Onder de zogenoemde rooilijn-verordening werd de Nachtegaalstraat in 1913 met 20 meter verbreed, met sloop van de herberg als gevolg. Op de archieffoto uit maart 1912, vlak voor de sloop, is de herberg nog te zien: het pand met de witte zijgevel aan het eind van de straat.

In de vaart der volkeren
De sloop was in opdracht van wethouder (en later burgemeester) Fockema Andrea die het krappe middeleeuwse stratenplan wilde aanpakken. Marktpleinen Vredenburg, Neude en Janskerkhof moesten toegankelijker gemaakt worden voor bezoekers en verkeer van buiten de Binnenstad. Utrecht ging mee in de vaart der volkeren! Door toegangswegen zoals de Nachtegaalstraat te verbreden konden trams, fietsers en automobilisten zich sneller naar en door de stad bewegen.

Buurt: Oudwijk | kaart
Foto: Het Utrechts Archief 1912