Een druilige, herfstige vrijdagochtend, in tijden van oorlog: tegen dat sombere decor leggen nazaten van de familie Hes twee struikelstenen in de stoep van de Paulus Potterstraat voor Bernard Hes (1896-1944) en Sonja Hes (1928-1944). Kleindochter Ada Amit vertelt in haar toespraak het overlevingsverhaal van haar familie. Overigens in bijzijn van slechts een deel van haar familie, omdat het vliegverkeer vanuit Israël stil ligt vanwege de opgelaaide strijd in het Midden-Ooste.

Gebons op de deur
Marskramer (handelaar in textiel) Bernard Hes woont met zijn vrouw Selma en jonge dochters Sophie en Sonja in het hoekhuis aan de Paulus Potterstraat. Tot op een avond in augustus 1942 hard gebons: aan de deur staan twee man politie en verklikker Wim Kamp (later veroordeeld). Bernard, toen 46 jaar oud, wordt direct meegenomen en via Westerbork naar Auschwitz gedeporteerd. Selma heeft hem na die avond niet meer gezien of gehoord.

Gevlucht naar het Diak
Met hulp van haar buurvrouw mevr. van der Linden vindt Selma, die lijdt aan tbc, na een paar bange dagen opvang in het Diakonessenhuis. Haar oudste dochter Sophie vindt een toevluchtsoord bij de familie Beer in Arnhem. Jongste dochter Sonja wordt via-via naar een boerderij op de Veluwe gebracht. Maar als mevr. van der Linden haar daar een tijd later opzoekt en een ondervoed, ernstig ziek meisje aantreft, neemt ze Sonja terug mee naar Utrecht en brengt haar naar hetzelfde ziekenhuis als waar haar moeder schuilt. Sonja bezwijkt daar uiteindelijk op 11 mei 1944, 15 jaar oud. Haar zus kan alleen nog afscheid van haar nemen door zich als oude vrouw te verkleden, met dank aan haar oude buurvrouw. Moeder Selma was eerder om veiligheidsredenen verhuist naar het St Antonius Gasthuis aan de Prins Hendriklaan. Zij overleeft de oorlog, evenals haar oudste dochter Sophie. Die trouwt en emigreert naar Israël.

Overlevingsverhaal
Sophie’s dochter Ada Amit legt vandaag de twee struikelstenen met haar kleinkinderen en spreekt haar dank uit naar iedereen die ze heeft mogen ontmoeten tijdens haar reis om dit overlevingsverhaal hier in Oost te kunnen vertellen. Haar kleinkinderen vertelt ze dat er in de oorlog tussen alle angst en kwaad ook goede, moedige mensen waren, die hielpen terwijl ze hun eigen leven riskeerden.

Lees hier Ada’s toespraak.
Meer info over struikelstenen in Oost.